25 janeiro 2009

Temporal.















"Días sen Luz, sen Auga..."
*Música: Ainhoa Arteta-La vida

26 comentarios:

Gisela Rosa disse...

o poema talvez seja uma possibilidade.


grande abraço Allege

Rocio Ramos Morrison disse...

sem luz , nen auga, queda o AMOR, grande e con mayusculas, como solo pode ser..querote chula, gracias polas visitas... por certo donde esta a musica??? non son capaz de atopala.
apertas e beijos

Licínia Quitério disse...

Virá o vento e a sua fala.

Um beijo, Marinha.

Graça Pires disse...

Sem luz. Sem água. Parece que as tempestades gostam de desafiar a paciência e a coragem.
Beijos.

Unknown disse...

Ai sultana! Nom che será por ághua!

An disse...

pero sempre se agarda que sexa algo temporal...bicos a moreas fermosa :)

Anônimo disse...

si, gisela rosa, un poema es una posibilidad...de luz, puede ser una antorcha, una luminaria...

marinha, aqui la sed es...de palabras
, 8 días sen luz, sen auga...
;)
salud
o paco

Raposo disse...

Moi apropiado para estes dias: economía revolta, tempo revolto....

Unknown disse...

hola guapa

precioso contrate con esa foto y el titulo

me alegro de verte
besos

Marinha de Allegue disse...

Gisela Rosa

Foi unha posibilidade as velas xeneraron intres evocadores...

Unha aperta grande.
:)


Rocío Ramos Morrison

A música marchou co vento do temporal...

Beijos melódicos para ti chula.
;)


Licínia Quitério

O vento chegou e falou con contundencia...

Beijos voadores para ti.
:)

Marinha de Allegue disse...

Graça Pires

As tempestades ponhen a proba a nosa paciencia e a nosa coraxe...

Beijos trala tempestade.
;)


Carlos

O vento secou a auga e agotou a calma...

Beijos sultán.
:)

An
Máis vale que así sexa.

Unha aperta grande.
:)


o paco

unha aperta de palabras despois do temporal.
:)


Raposo

Descolocouse todo...

Unha aperta de calma.
:)


Anitta

Unha aperta contrastada xa con luz e con auga.
:)

Ana disse...

Depois do temporal, a bonança. Que ela encha os dias que hão-de vir com a esperança da Primavera.

Sonia Schmorantz disse...

Mira-te pelo calendário da flores
Que são só viço e esquecimento.
Desprende-te dos ofícios do dia,
Apaga os números, os anos e anos,
Releva a data de teu nascimento.
E assim, por tão leve sendo,
Por tão de ti isento,
De uma quase não resistência de pluma,
Abraça o momento,
Te apruma,
Tome por bagagem os sonhos
E apanha carona no vento.

(Fernando Campanella)

um abraço e obrigado pela visita

Marinha de Allegue disse...

Ana

Certamente o temporal aminora e chega o repouso reparador...

Beijos voadores ata a túa feiticeira costa.
:)


Sonia Schmorantz

Agradecida pola visita e o poema, volta cando gustes.

Unha aperta de benvida.
:)

Teresa Durães disse...

sem luz e sem água é um desespero

Marinha de Allegue disse...

Teresa Duraes

E tanto que si...

Unha aperta.
:)

Veloso disse...

E como zoou o vento pola beira do Douro! Metía medo. Xa estou desexando que chegue a primavera. Un bico.

Anônimo disse...

Por favor, lembra que:

" Se chorares por ter perdido o sol, as tuas lágrimas não te deixarão ver as estrelas "

Sonia Schmorantz disse...

Colho o inefável entre as mãos do vento
como quem colhe rosa em pensamento;

cresço no Tempo e o colorido lento
do vento apaga minha realidade;

pássaro livre nos jardins cifrados,
vôo em violino, em minhas mãos me invento.

Colombo de Souza

Um abraço

~pi disse...

dias rectos de

au sência s

(pardas-tardes,



beijo




~

torredebabel disse...

so as persoas sabias saben facer dunha situación dificil, unha posibilidad ou un momento bonito.
Bicazos dende aquí, onde hoxe chove...

Elcio disse...

isso numa mesa de buteco reeeende.
rsssssss

é isso aí.
bom fds

http://www.instantes.blogger.com.br

Marinha de Allegue disse...

Veloso

Alégrame ter novas túas onde vai que non nos vemos...

Unha aperta grande.
:)


entremares

Unha aperta de benvida.
:)

Sonia Schmorantz
Mostrasme poetas que eu desconhezo, agradecida pola mostra e a visita.

Unha aperta para ti.
:)


pi

Coma sempre un pracer recibirte no meu espazo.

Beijosss menina linda
:)


Torredebabel

Ti si que es sabia...
Beijinhossssss desde Kompostela
:)

Elcio

Unha aperta de gratitude pola visita inesperada.
:)

Amita disse...

Assim vai o tempo e a vontade...
Mas a esperança é a última a morrer, não é?
Com carinho um grande abraço

Marinha de Allegue disse...

Amita

A esperanza sempre a última en marchar....

Unha aperta grande.
:)

f@ disse...

Água das chuvas e luz de velas...
volta tudo quando a tempestade se vai...

Beijinhos das nuvens