sem luz , nen auga, queda o AMOR, grande e con mayusculas, como solo pode ser..querote chula, gracias polas visitas... por certo donde esta a musica??? non son capaz de atopala. apertas e beijos
Mira-te pelo calendário da flores Que são só viço e esquecimento. Desprende-te dos ofícios do dia, Apaga os números, os anos e anos, Releva a data de teu nascimento. E assim, por tão leve sendo, Por tão de ti isento, De uma quase não resistência de pluma, Abraça o momento, Te apruma, Tome por bagagem os sonhos E apanha carona no vento.
26 comentarios:
o poema talvez seja uma possibilidade.
grande abraço Allege
sem luz , nen auga, queda o AMOR, grande e con mayusculas, como solo pode ser..querote chula, gracias polas visitas... por certo donde esta a musica??? non son capaz de atopala.
apertas e beijos
Virá o vento e a sua fala.
Um beijo, Marinha.
Sem luz. Sem água. Parece que as tempestades gostam de desafiar a paciência e a coragem.
Beijos.
Ai sultana! Nom che será por ághua!
pero sempre se agarda que sexa algo temporal...bicos a moreas fermosa :)
si, gisela rosa, un poema es una posibilidad...de luz, puede ser una antorcha, una luminaria...
marinha, aqui la sed es...de palabras
, 8 días sen luz, sen auga...
;)
salud
o paco
Moi apropiado para estes dias: economía revolta, tempo revolto....
hola guapa
precioso contrate con esa foto y el titulo
me alegro de verte
besos
Gisela Rosa
Foi unha posibilidade as velas xeneraron intres evocadores...
Unha aperta grande.
:)
Rocío Ramos Morrison
A música marchou co vento do temporal...
Beijos melódicos para ti chula.
;)
Licínia Quitério
O vento chegou e falou con contundencia...
Beijos voadores para ti.
:)
Graça Pires
As tempestades ponhen a proba a nosa paciencia e a nosa coraxe...
Beijos trala tempestade.
;)
Carlos
O vento secou a auga e agotou a calma...
Beijos sultán.
:)
An
Máis vale que así sexa.
Unha aperta grande.
:)
o paco
unha aperta de palabras despois do temporal.
:)
Raposo
Descolocouse todo...
Unha aperta de calma.
:)
Anitta
Unha aperta contrastada xa con luz e con auga.
:)
Depois do temporal, a bonança. Que ela encha os dias que hão-de vir com a esperança da Primavera.
Mira-te pelo calendário da flores
Que são só viço e esquecimento.
Desprende-te dos ofícios do dia,
Apaga os números, os anos e anos,
Releva a data de teu nascimento.
E assim, por tão leve sendo,
Por tão de ti isento,
De uma quase não resistência de pluma,
Abraça o momento,
Te apruma,
Tome por bagagem os sonhos
E apanha carona no vento.
(Fernando Campanella)
um abraço e obrigado pela visita
Ana
Certamente o temporal aminora e chega o repouso reparador...
Beijos voadores ata a túa feiticeira costa.
:)
Sonia Schmorantz
Agradecida pola visita e o poema, volta cando gustes.
Unha aperta de benvida.
:)
sem luz e sem água é um desespero
Teresa Duraes
E tanto que si...
Unha aperta.
:)
E como zoou o vento pola beira do Douro! Metía medo. Xa estou desexando que chegue a primavera. Un bico.
Por favor, lembra que:
" Se chorares por ter perdido o sol, as tuas lágrimas não te deixarão ver as estrelas "
Colho o inefável entre as mãos do vento
como quem colhe rosa em pensamento;
cresço no Tempo e o colorido lento
do vento apaga minha realidade;
pássaro livre nos jardins cifrados,
vôo em violino, em minhas mãos me invento.
Colombo de Souza
Um abraço
dias rectos de
au sência s
(pardas-tardes,
beijo
~
so as persoas sabias saben facer dunha situación dificil, unha posibilidad ou un momento bonito.
Bicazos dende aquí, onde hoxe chove...
isso numa mesa de buteco reeeende.
rsssssss
é isso aí.
bom fds
http://www.instantes.blogger.com.br
Veloso
Alégrame ter novas túas onde vai que non nos vemos...
Unha aperta grande.
:)
entremares
Unha aperta de benvida.
:)
Sonia Schmorantz
Mostrasme poetas que eu desconhezo, agradecida pola mostra e a visita.
Unha aperta para ti.
:)
pi
Coma sempre un pracer recibirte no meu espazo.
Beijosss menina linda
:)
Torredebabel
Ti si que es sabia...
Beijinhossssss desde Kompostela
:)
Elcio
Unha aperta de gratitude pola visita inesperada.
:)
Assim vai o tempo e a vontade...
Mas a esperança é a última a morrer, não é?
Com carinho um grande abraço
Amita
A esperanza sempre a última en marchar....
Unha aperta grande.
:)
Água das chuvas e luz de velas...
volta tudo quando a tempestade se vai...
Beijinhos das nuvens
Postar um comentário